Historie
Over het bouwjaar zijn de meningen verdeeld: zowel 1844 (vermeld op de baard) als 1848 worden genoemd.
De molen werd in één van die jaren gebouwd als grondzeiler en ca. 1890 verhoogd tot beltmolen. Ook kreeg de molen toen een oliewerk; dit laatste deed tot 1930 dienst en werd daarna verwijderd. Bij die verhoging moet de molen ook de karakteristieke en merkwaardige flesvorm hebben gekregen. Dit is bij Nederlandse molens zeldzaam gebleven.
Tijdens de Duitse bezettingstijd was in de molen een windgedreven zaaginrichting actief voor het zagen van houtblokjes voor de houtgasgeneratoren van auto's.
In 1950 werd het beroepsmatige windmaalbedrijf stop gezet en raakte de molen sterk in verval.
Bij de grote restauratie van 1972, waarbij vooral de kap grondig werd hersteld en ook nieuwe gelaste roeden werden gestoken, kwamen door opgraving de kantstenen van de olieslagerij weer tevoorschijn. Deze zijn inmiddels op het talud van de molenberg neergelegd.
In 2010 werden beide roeden vervangen door nieuwe gelaste exemplaren.
Uniek aan deze molen
Heel bijzonder is de houten bovenas (met gietijzeren insteekkop): die is namelijk gemaakt uit een kronkelige en alleen van schors ontdane boomstam.
